معنی توسل به جایی

تمسک

علاّمه مجلسى رحمه اللّه فرموده است: در بعضى از کتاب هاى معتبر از محمّد بن بابویه نقل کرده اند که این دعا را از امامان علیهم السّلام روایت کرده و گفته است: در هیچ امرى آن را نخواندم مگر آنکه به زودى اثر اجابت آنرا یافتم. و دعا این است: اَللَّهُمَّ إِنّى أَسْئَلُکَ وَاَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ نَبِىِّ الرَّحْمَهِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، یا اَبَاالْقاسِمِ، یَا رَسُولَ اللّهِ، یَا اِمامَ الرَّحْمَهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ، إِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللَهِ. یَا اَبَا الْحَسَنِ، یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ، یا عَلِىَّ بْنَ أَبیطالِبٍ، یا حُجَّهَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللَهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللَهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللَهِ. یا فاطِمَهُ الزَّهْراَّءُ، یا بِنْتَ مُحَمَّدٍ، یا قُرَّهَ عَیْنِ الرَّسُولِ، یا سَیِّدَتَنا وَمَوْلاتَنا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکِ اِلَى اللّهِ، وَقَدَّمْناکِ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهَهً عِنْدَ اللَهِ، اِشْفَعى لَنا عِنْدَ اللَهِ. یا اَبا مُحَمَّدٍ، یا حَسَنَ بْنَ عَلِی، اَیُّهَا الْمُجْتَبى، یَا بْنَ رَسُولِ اللَهِ، یا حُجَّهَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللَهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللَهِ، إِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللَهِ. یا أَبا عَبْدِاللَه، یا حُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍ، أَیُّهَا الْشَّهیدُ، یَا بْنَ رَسُولِ اللَه، یا حُجَّهَ اللَه عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللَهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ. یا اَبَا الْحَسَنِ، یا عَلِىَّ بْنَ الْحُسَیْنِ، یا زَیْنَ الْعابِدینَ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا حُجَّهَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ. یا اَبا جَعْفَرٍ، یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی، اَیُّهَا الْباقِرُ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا حُجَّهَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ. یا أَبا عَبْدِ اللّهِ، یا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ، أَیُّهَا الصّادِقُ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا حُجَّهَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ. یا أَبَا الْحَسَنِ، یا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ، أَیُّهَا الْکاظِمُ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا حُجَّهَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ. یا أَبَا الْحَسَنِ، یا عَلِىَّ بْنَ مُوسى، أَیُّهَا الرِّضا، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا حُجَّهَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ. یا اَبا جَعْفَرٍ، یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی، اَیُّهَا التَّقِىُّ الْجَوادُ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا حُجَّهَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ. یا أَبَا الْحَسَنِ، یا عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ، أَیُّهَا الْهادِى النَّقِىُّ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا حُجَّهَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ. یا أَبا مُحَمَّدٍ، یا حَسَنَ بْنَ عَلِی، أَیُّهَا الزَّکِىُّ الْعَسْکَرِىُّ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا حُجَّهَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ. یا وَصِىَّ الْحَسَنِ، وَالْخَلَفَ الْحُجَّهَ، اَیُّهَا الْقاَّئِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِىُّ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا حُجَّهَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ. پس از خواندن دعا، حاجات خود را بخواهد که به خواست خدا برآورده می شود. و در روایت دیگری وارد شده است که بعد از خواندن دعا چنین گوید: یا سادَتى وَمَوالِىَّ، اِنّى تَوَجَّهْتُ بِکُمْ أَئِمَّتى، وَعُدَّتى لِیَوْمِ فَقْرى وَحاجَتى اِلَى اللّهِ، وَتَوَسَّلْتُ بِکُمْ اِلَى اللّهِ، وَاسْتَشْفَعْتُ بِکُمْ إِلَى اللّهِ، فَاشْفَعُوا لى عِنْدَ اللّهِ، وَاسْتَنْقِذُونى مِنْ ذُنُوبى عِنْدَ اللّهِ، فَاِنَّکُمْ وَسیلَتى اِلَى اللّهِ، وَبِحُبِّکُمْ وَبِقُرْبِکُمْ أَرْجُو نَجاهً مِنَ اللّهِ، فَکُونُوا عِنْدَ اللّهِ رَجائى، یا سادَتى یا أَوْلِیاءَ اللّهِ، صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ، وَلَعَنَ اللّهُ أَعْداءَ اللّهِ ظالِمیهِمْ مِنَ الْأَوَّلینَ وَالْاخِرینَ، امینَ رَبَّ الْعالَمینَ. مؤلف گوید: شیخ کفعمى در کتاب بَلَدُ الأَمین دعاى مفصلى موسوم به دعاى فَرَج نقل کرده که این دعاى تَوَسُّل در ضمن آن آمده است و به گمان من، «دوازده امام» خواجه نصیر الدین طوسى همین دعاى توسّل است که آن را با صلوات بر حجّت هاى پاک الهى ترکیب کرده اند و مجموعه آن در یک خطبه بلیغ و رسا جا گرفته است، و کفعمى آن را در بخش هاى آخر کتاب «مِصْباح» ذکر کرده است.

توسل. [ت َ وَس ْ س ُ] (ع مص) نزدیکی جستن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (دهار) (صراح اللغه). نزدیکی یافتن به چیزی و به کاری. یقال: توسل الیه بوسیله؛ ای عمل عملا تقرب به الیه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دزدیدن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). یقال:توسل ابلی، ای سرقه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || (اِمص) دزدی: اخذ ابلی توسلاً؛ ای سرقه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || نزدیکی و پیوستگی و توسط. (ناظم الاطباء).
- دعای توسل؛ نام یکی از ادعیه ٔ مشهور است و آغاز میشود به اللهم انی اسئلک و اءَتوجه الیک... (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

توسل ساختن. [ت َ وَس ْ س ُ ت َ] (مص مرکب) وسیله ساختن: به شفاعت او به حضرت سلطان توسل ساخت. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 343).

توسل جستن. [ت َ وَس ْ س ُ ج ُ ت َ] (مص مرکب) نزدیکی جستن به چیزی یا به کسی. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

(تَ وَ سُّ) [ع.] (مص ل.) دست به دامان شدن.

(اِ.) مستراح.

در جستجوی چیزی بودن، التماس کردن، تقاضا کردن، استدعا کردن

نزدیکی جستن، نزدیکی یافتن

(مصدر) دست بدامان کسی شدن تشبت کردن.

(اسم) مستراح مبرز بیت الخلا ء.

به‌وسیلۀ چیزی به کسی نزدیکی جستن،
وسیله قرار دادن، دست‌به‌دامن شدن،

1. آویزش، اعتصام، تشبث، تمسک، دستاویز
2. دست به دامان‌شدن، متوسل شدن، دستاویز گرفتن

متوسل‌شدن، دست به دامان شدن، تشبث کردن

تَوَسُّل، دست بدامان شدن، تَقَرُّب جستن (بحق)، برای تقرب و نزدیکی وسیله ای جستن و امری یا چیزی را وسیله قرار دادن، (در فارسی تَشَبُّث، دست آویز گرفتن) (ایضاً کلمه توسّل در عربی بمعنای سرقت و دزدی نیز آمده است)،

527